روش های مختلف کنترل ترانسفورمر رکتیفایر / بخش 2
کنترل به روش الکترونیکی/اتو ترانسفورمری (اتوماتیک/دستی)
به منظور افزایش قابلیت اعتماد ترانسفورمر رکتیفایرهای کنترل الکترونیکی و اطمینان از تضمین خروجی دستگاه در مواقع بروز مشکل در واحد کنترل الکترونیک این نوع ترانسفورمر رکتیفایر توصیه می گردد. از آنجاییکه ترانسفورمر رکتیفایرهای حفاظت کاتدی به طور معمول در شرایط آب و هوایی بد و در نقاط دوردست نصب می شوند و اشکال در سیستم کنترل الکترونیک آنها موجب وقفه زمانی جهت تعمیر ترانسفورمر رکتیفایرهای مذکور در زمان خرابی آنها شده، در نتیجه باعث عدم حفاظت کاتدی سازه مذکور و نهایتا” خسارت های جبران ناپذیر می گردد. در این شرایط استفاده از ترانسفورمر رکتیفایرهای کنترل الکترونیکی/ اتو ترانسفورمری مقرون به صرفه می باشد. بدین ترتیب در صورت بروز مشکل در واحد کنترل الکترونیک خروجی دستگاه قطع نشده و ترانسفورمر رکتیفایر بوسیله اتو ترانسفورمر کارکرد خود را ادامه خواهد داد.
همانطور که در مدار شماتیک شکل شماره 2-12 ملاحظه می فرمائید، در این نوع از ترانسفورمر رکتیفایرها یک دستگاه واریاک در اولیه ترانسفورماتور اصلی نصب شده و پل یکسوساز نیز از نوع تریستوری می باشد، در عین حال مداری بر روی بخش یکسوساز تعبیه گردیده و در مواقعی که ترانسفورمر رکتیفایر در حالت رگاولتی قرارداده شود تریستورها مانند دیود عمل نموده و با تغییر اتوترانسفورمر، خروجی دستگاه نیز تغییر می یابد. شایان ذکر است اتو ترانسفورمر دستگاه در حالت کنترل الکترونیکی نیز در مدار بوده و تنظیم خروجی به صورت هم زمان توسط اتو ترانسفورمر و واحد کنترل الکترونیک قابل انجام است.