آندهای روی برای حفاظت سازه های غوطه ور در آب شیرین یا شور به کار می روند. البته این آندها برای حفاظت سازه

الکترود مرجع نقره/ کلرید نقره از یک الکترود نقره که سطح آن با کلرید نقره توسط روش های حرارتی یا الکترولیتی پوشش داده شده است، تشکیل می شود. این الکترود درجه بالایی از پایداری را نشان می دهد. الکترود مرجع نقره/ کلرید نقره به طور مستقیم در آب دریا یا آب های رودخانه ای شور به کار می رود. در کاربردهای دیگر مانند فولاد در بتن، از الکترود مرجع نقره/ کلرید نقره/ کلرید پتاسیم استفاده می شود.

الکترودهای مورد استفاده در آب دریا به منظور محافظت مکانیکی در محفظه هایی قرار می گیرند و جهت برقرار شدن تماس با الکترولیت، سوراخ هایی بر روی این محفظه ها ایجاد می شود. این الکترودها پیش از استفاده باید به مدت چند ساعت در آب دریا غوطه ور شوند. انتهای کابل الکترودها به منظور جلوگیری از اتصال کوتاه شدن به خوبی عایق می شود.

الکترودهای مرجع نقره/ کلرید نقره در زمانی که مورد استفاده قرار نمی گیرند، باید در محلول اشباع کلرید پتاسیم نگه داشته شوند.

های مدفون در خاک نیز استفاده می شوند. استانداردهای متداول آند روی شاملASTM-B 418، BS 7361، DNV-RP-B401، IPS-M-TP-750، NORSOK M-503 و MIL-A-18001K می باشند.

آندهای روی از لحاظ ترکیب شیمیایی و نوع کاربرد به دو دسته زیر تقسیم می شوند:

1) آلیاژ دریایی روی (Type I) که برای به کارگیری در آب دریا طراحی شده است.

2) آلیاژ استاندارد روی (Type II) که برای به کارگیری در آب شیرین و خاک فرمول بندی شده است.